Bir spor yöneticisine öyle bir soru yöneltin ki, cevabı % 100 “Mümkün değildir” olsun. Şimdi gelin soruyu yöneltelim. Saha, tesis, malzeme olmadan bir sporcunuzu teknik bir branşta Türkiye rekortmeni ya da Balkan Şampiyonasında, Gençlik Oyunları atletizm yarışmalarında kürsüye çıkartmayı başarabilirmisiniz? Ben de birçok meslektaşım gibi bu soruya hiç düşünmeden “HAYIR İmkansız” derim. Ama şaşkınlık ve gururla öğrendim ki…bu soruyu hiç cevaplamadan doğrudan doğruya hayata geçiren ve deyim yerindeyse imkansızı başaran ve birbirinden başarılı sporcuları yetiştiren bir meslektaşımız mevcut… İşte bugün köşemizde bu değerli antrenörü; SERVET KURAL’ı konuk ediyoruz. Servet Kural kardeşimizi 2012 yılında Trabzon’da yapılan GENÇLİK OYUNLARI atletizm yarışmalarında tanıdım. Kendini ve başarılı sporcularını anlattığı sohbetimizden ve olanaksızlıklar içinde yapmış olduklarından o kadar etkilendim ki; O’nu sizlerin de yakından tanımasını istedim.

NG: Servet Kural bize biraz kendinizden bahseder misiniz? Mesela, siz ne zamandır spor camiasının içindeydiniz?

  956 yılında Artvin’in Hopa ilçesinde doğdum. Atletizme 1968 yılında Zonguldak Stat Atletik Kulübünde başladım. 1973 yılında Yıldızlar Disk Atma Türkiye rekorunu kırdım (62.32 m. 1 kg.) 1974 yılında FB Spor Kulübüne transfer oldum. 1975 yılında Gençler Türkiye rekorunu kırdım (46.24 m. 2 kg.) 1976 yılında askerlik görevimi yaptım. Askerlik dönüşü bir kamu kuruluşunda 25 yıl çalışıp emekli oldum. Üniversiteyi bitirmiş iki oğlum var. Emeklilikten sonra zamanımı kitap okuyarak geçirmekteydim. Ancak çok sevdiğim atletizme ayıracak zamanımın olduğunu fark ettim. Çevremdeki çocukları atletizmle tanıştırmaya karar verdim.

NG: Servet hocam biraz da sohbetimiz esnasında beni derinden etkileyen o çalışma koşullarınız hakkında bilgi verebilirmisiniz?

Atletizmle yeni tanışacak atlet adayı sporcularıma bu sporu sevdirebilmek için ilçemizin farklı muhtelif alanlarında çeşitli oyunlarla antrenmanlarımızı sürdürerek çalışmalarımızı eğlenceli hale getirmeye çalıştım. Çalışma alanlarımız; deniz sahili, Artvin’in yaylaları, trafiğe kapalı sahil yollarıydı. Yağışlı havalarda trafiğe kapalı tünellerde çalışmalarımızı sürdürdük. Sporcularımın antrenmanlara geliş ve dönüşlerini kendi aracımla sağladım. Antrenmanlarda kullandığımız malzemeler (sağlık topları, engeller vb) ise sürekli arabamda olurdu.

NG: Peki, tüm bunlar sürerken, size daha rahat çalışma ortamı sağlaması açısından herhangi bir kurumdan destek istediniz mi?

  Bazı kurumlardan ve kişilerden destek aldığımız oldu. Ancak yaptığımız iş süreklilik arz ettiği için bize verilen destek sürekli olamadı. Fakat çalışmalarımızı zor koşullarda da olsa sürdürmeye çalıştık. NG: Atma dallarında da olsa bir sporcunun sürat çalışmaları yapması gerekli peki tesis olmadan sizler tüm bu çalışmaları nasıl gerçekleştirdiniz? Benim sporcularım henüz yıldızlar kategorisinde yarışıyorlar. Halterle güçlendirmek yerine kendi vücut ağırlığını kullanarak (dinamik barfiks çekerek ) , merdiven, derinlik sıçramaları, sağlık topları ile güç çalışmaları yaptık. Sürat çalışmalarımızı ise toprak zeminlerde yapıyorduk.

NG: Tüm bu zorluklar içinde birbirinden başarılı sporcularımızı şampiyonalara hazırlıyorsunuz. Aslında içlerinden bir de şampiyon var. Şampiyon kızımızı nerede keşfettiniz?

Ailesi ya da okuluyla çalışmalarınızı engelleyecek herhangi bir sorun yaşadınız mı? Bu çalışmalara başlarken öncelikle çevremde yakinen tanıdığım ailelerin çocuklarını tercih ettim. Özge Yılmaz’ın babası da yakın arkadaşımdı. Çalışmalarımızı okul ve aile ile bir sorun yaşamadan sürdürdük. Aksine sporcumuza ailesi ve okulu tam destek vermiştir. Derslerinde ve aile ilişkilerinde olumlu gelişmeler oldu.

NG: Şampiyon atletimiz Esra Gaz dünya listelerinde… Benim tespitime göre de dördüncü sırada yer alıyor. Şimdi sırası değiştimi?

Dünya sıralaması Cirit Atma Dalında (kendi yaş grubunda) 4. olan atletimiz şu an 6. durumdadır. Biz çalışmalarımızı sürdürürken ilk on arasında olmak gibi bir hedefimiz yoktu. Bu başarı hepimizi çok mutlu etti.

NG: Peki, Esra Gaz atletimizin geleceği ile ilgili plan ya da görüşleriniz nedir?

Antrenörlüğünü yaptığım her sporcum için hedefim olimpiyat oyunlarıdır. Esra yetenekli ve koordinasyonu çok iyi, hırslı yapısı ile tam bir yarışma sporcusudur. NG: Sizlere tesis ve malzeme konusunda destek gelseydi ve uluslararası standartlarda bir çalışma ortamı yaratılsaydı daha fazla şampiyon atlet yetiştirir miydiniz? Kesinlikle olurdu. Atletlerimizin dereceleri çok daha iyi olurdu ve yeni sporcularda başarılara eklenebilirdi.

NG: Servet hocam geçmiş yıllarda ve maalesef halen, bazı branşlardoping olayları ile çalkalanmakta. Siz bu konuda sporcuların mı, yoksa antrenörlerin mi bu olaylara sebep olduğunu düşünüyorsunuz?

Doping kullanımını etik bulmuyorum. Sporcular eşit koşullarda mücadele ederek birbirlerine üstünlük sağlamalıdırlar. Atletizmle uğraşan sporcular antrenörleri ile birlikte anılırlar. Sporcular antrenörlerine güvenir ve aralarında sıkı bir bağ vardır. Bir sporcunun antrenörünün bilgisi dışında yasaklı madde kullanacağını düşünemiyorum. Zaten doping testinde pozitif çıkan bir sporcu antrenörü ile birlikte cezalandırılır.

NG: Doping konusunda federasyonlardan, sporculara yeterince bilgi aktarımı yapılıyor mu?

  Federasyonların sporcularına dopingin zararları konusunda yazılı ve görsel olarak bilgi aktarımını yeterli bulmuyorum.

NG: Atletizm camiası bu yıl yeniden federasyon başkanını seçti. 3 dönem üst üste başkan seçilen MEHMET TERZİ bu başarısını sizce neye borçludur?

  Antrenörlüğe başladığımda bir sezon Mehmet YURDADÖN ile çalıştım. Sonrası Mehmet TERZİ ile devam ediyor. Her iki başkanımızla aynı dönem spor yapmıştık. Atletizm camiasında arkadaşlıklar, dostluklar ve anılar hiç unutulmuyor. Biz atletizm severlerin tek amacı Türk Atletizmini bulunduğu yerden yukarılara taşımak olmalıdır. Sayın TERZİ’NİN son seçimleri kazanmasındaki en büyük etken 2012 yılında atletizmde ilklerin yaşanması olmuştur.

NG: 2020 Olimpiyatlarına talip olan ülkelerden biri de Türkiye, sizce ülkemiz, seyircisiyle, saha ve tesisleriyle tabii en önemlisi olimpiyatlara katılacak sporcusu ile bu yarışmalara hazırmı?

2020 olimpiyatların ülkemize verilmesi halinde olimpik tesis ve sahaları ile bir sorun yaşayabileceğimizi düşünmüyorum. Yarışacak sporcularda da 2012 den daha iyi olabiliriz. Benim bu konuda tek çekincem seyircilerimiz olur. Çünkü ülkemizde popüler spor dalı olamamış atletizmi izleyecek seyirci bulamayabiliriz.

NG: Tüm öğretmen ve antrenörlerimizin uygulamaya geçen 4 +4 + 4 öğretim sistemi ile sportif açıdan endişeleri var. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?

Yeni eğitim sistemimizin önceki sistemler gibi sporumuza katkısı olacağına inanmıyorum. Üst düzey sporcuya sahip olabilmemiz için federasyonların da bu konu ile ilgili çalışmalar yapması gerekiyor. Bu olmadığı takdirde kalabalık genç nüfusa sahip olmamıza rağmen olimpiyatlardaki başarımızı artırma şansı bulamayacağız. Naili Moran Atletizm Vakfının küçük yaştaki çocukların spor yapmalarını sağlamış, küçük yaşlarda özelleşmeden üç dalda yarışmalarını zorunlu kılarak çok yönlü gelişmelerini hedeflemiştir. Vakfın bu yöndeki çalışmaları atletizme önemli bir katkı sağlamaktadır.

NG: İMKANSIZI BAŞARAN BİR antrenör olarak genç atletlerimize ve antrenörlerimize neler söyleyebilirsiniz?

Sorunuzda beni onore ettiğiniz için saygıyla teşekkür ediyorum. Her sporcunun hayali sporda en büyük organizasyon olan olimpiyatlarda yarışmak, antrenörlerinin ise sporcusunu yarıştırabilmek olmalı. Antrenör sporcusunu, sporcu ise antrenörünü yarı yolda bırakmamalıdır. Yeni başlayan antrenörlerimize; yaptıracakları branşlara fiziksel olarak uygun sporcu seçmeleri, kalıplaşmış çalışma metotları dışında mutlaka kendilerinden bir şeyler katarak çalışmalıdırlar.

Sevgili hocam, Türkiye’mizin serhat ilçesi olan Hopa da atletizmin alt yapısını oluşturduk ve burada yetişen atletlerimiz milli takımda ülkemizi başarı ile temsil etmeye başladılar. Bu söyleşinizde bizlerin sesi oldunuz. Ayrıca yıllardır atletizme verdiğiniz emek için sizleri kutluyor, saygılar sunuyorum.

Nursel GÜLAY

Türk Spor Ajansı Yazarı

Haber: © Yale

Yorumlar