ÇAYDA KOTA VE KONTENJAN SORUNU

                                                                                               Hasan AZAKLI

                                                                                  Emekli İlköğretim Müfettişi

                                                                                              Eğitimci-Yazar

            Bölgemizin en önemli geçim kaynaklarından olan ve Doğu Karadeniz Bölgesi insanının yaşamsal bir öneme sahip olan çay tarımı her yıl olduğu gibi bu yıl da sıkıntılı bir şekilde başladı.Özellikle Çay-Kur tarafından uygulanan kota ve kontenjan uygulaması üreticileri çileden çıkarmaya başladı.Yağmur,çamur,kızgın güneş,kavurucu sıcak şeklinde değişen zorlu iklim koşulları altında üreticilerin bin bir güçlükle ve  çok büyük emek sarf ederek yaptığı çay üretimine bindirilen günlük kontenjan uygulaması çay üretimini ve çay üreticisini sabote etme noktasına getirmiş bulunmaktadır.Çay-Kur yetkililerinin düzensiz,planlamasız ve de üretim stratejilerindeki yetersizliklerinin faturası üreticiye çıkarılmaya çalışılmaktadır.Yapılan çay üretimi ve çay bahçelerinde çayların toplanmaya başlama süresi ve de takvimi tarım alanının yükselti durumuna göre değişiklik göstermektedir.Deniz seviyesine yakın yerlerde  çaylar daha erken gelmekte yükselti  kodu artıkça çayın toplanma zamanı ileri tarihe doğru yayılma eğilimi göstermektedir.Çay üretiminde ve çay tarımından birinci derecede sorumlu kurum olan Çay-Kur çay bahçelerindeki bu üretimsel gelişimi dikkatle izleyerek bu gelişime uygun olarak çay fabrikalarını üretime hazırlama ve çay alımı stratejisini üreticiyi bıktırmadan ve yıldırmadan geliştireceğine,üretimi dinamitleyen ve üreticiyi özel sektöre çok ucuz bir fiyatla çay satılmasına yönelten bir tutum içerisine girmektedir.Çay-Kur yetkilileri üretimi planlama ve üretimsel gelişimi doğru ve de rasyonel bir şekilde izleme hususunda büyük yetersizlikler içerisinde bulunmaktadırlar.Kurumsal yetkililer işin içinden çıkma yolunu en basit ve kaba yöntemleri işe koşarak soruna yaklaşma yoluna gitmektedirler.Bu yüzden uygulamada günlük kontenjanı dönüm başına 10 kg olarak belirleme insafsızlığı içerisine girmekte bunun sonucunda üreticiyi  perişan etme rollerini başarı ile oynamayı büyük bir beceri olarak saymaktadırlar.Kurumsal yetkililerin bu sorumsuz ve siyasi tutumları, sonuç itibari ile üreticiyi özel sektörün insafsız sömürücü ağına düşürülmesine neden olunmaktadır.Çay üretiminde yaşanan bu olumsuz ve hiçbir vicdani değerlere sığmayan uygulamaların birinci derecede sorumlusu Çay-Kur Genel Müdürlüğü yetkilileridir.Çay üretiminin yükselti farkından kaynaklanan çay toplama sürecini iyi okuyamayan,bu sürece uygun çay üretim stratejilerini belirleyemeyen yetkililer kendi beceriksizliklerinin ve sorumsuzluklarının faturasını üreticiye yüklemeyi temel görev olarak kabul etme tutumu içerisine girmiş bulunmaktadırlar.Sürecin bu şekilde işletilmesinde temel amaç çayda amaçlanan özelleştirmeye meşru zemin yaratma politikası olarak karşımıza çıkmaktadır.Çay-Kur yetkilileri çay üretim alanlarındaki üretimsel süreci bilimsel olarak takip ederek,rasyonel üretimsel kararlar alıp uygulama ve kaliteli çay üretip pazarlama yol ve yöntemlerine kafa yormaları gerekirken günlük hamasi söylem ve nutuklarla siyasal kaygı ve yalpalamalarla çay üreticilerinin insafsızca emeğini hiçe sayan ve sömüren politikalarını işe koşmaktadırlar.